Od reguły przekazywania komornikowi całego wynagrodzenia z umowy zlecenia wprowadza wyjątek obowiązujący od 1.1.2019 r. artykuł 833 § 21 KPC (poprzednio część tego przepisu była zawarta w art. 833 § 2 KPC, który ma obecnie nowe brzmienie). Określa on, że art. 87 i art. 871 KP o granicach potrąceń i kwocie wolnej mogą być stosowane do niektórych takich kontraktów. Ma to miejsce, gdy:
– świadczenia ze zlecenia mają charakter powtarzający się, czyli zleceniobiorca otrzymuje wynagrodzenie przez określony okres w powtarzających się odstępach czasu,
– celem zlecenia jest zapewnienie utrzymania albo stanowi ono jedyne źródło dochodu dłużnika będącego osobą fizyczną (tu: zleceniobiorcy)
Do zleceniobiorcy należy poinformowanie o spełnieniu tych warunków komornika, który podejmuje decyzję o wzięciu pod uwagę lub wykluczeniu ochronnych. Zdaniem Ministerstwa Sprawiedliwości, zleceniodawca posiadający wiedzę o ziszczeniu kryteriów do kwoty wolnej i granic potrąceń z Kodeksu pracy, powinien je zastosować, nawet wtedy, gdy w piśmie komorniczym nie ma o tym wzmianki.
Jeśli zleceniobiorcy przysługuje ochrona z Kodeksu pracy, wówczas zleceniodawca może maksymalnie potrącić: 3/5 (60%) należnego wynagrodzenia – przy egzekucji na pokrycie świadczeń alimentacyjnych i przy ich zbiegu z innymi należnościami, przy których granica to 1/2 wynagrodzenia. Kwotę wolną nalicza natomiast – zgodnie z przytoczonym wcześniej stanowiskiem resortu sprawiedliwości – od minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2019 r. – 2250 zł), a nie od minimalnej stawki godzinowej dla zleceniobiorców (w 2019 r. – 14,70 zł).